Harpagon, tytułowy skąpiec, ma dwoje dzieci, Kleanta i Elizę. Kleant zakochany jest w Mariannie, tak samo jak jego ojciec, a Eliza w Walerym. Muszą jednak ukrywać swą miłość ze względu na Harpagona. Marianna mieszka ze swoją chorą matką niedaleko Harpagona. Dziewczyna jest ładna, dobra, uczciwa ale niezbyt bogata, więc Kleant nie może liczyć na przychylność ojca. Walery nie zna swoich rodziców, nie posiada majątku, więc chce się wkraść w łaski Harpagona. Kleant zwierza się siostrze ze swoich uczuć. Nie domyśla się, że Eliza też jest zakochana. U Harpagona przejawia się niespotykanie duża miłość do pieniądza, nigdy o nim nie zapomina.
PRZEZNACZ.:
Obowiązująca lektura szkolna dla klasy I licealnej.
UWAGI:
Nazwa aut. : Jean Baptiste Poquelin. Tyt. oryg.: L`avare. - Dr. z gotowych diapoz. Bibliogr. s. 21.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Świętoszek to atak na powszechną w XVII-wiecznej Francji obłudę religijną. Główny bohater, Tartuffe, pojawia się pewnego dnia w domu Orgona, by - udając głęboko wierzącego - zawładnąć duszą gospodarza i jego matki i dzięki temu zająć miejsce głowy rodziny, przejąć stopniowo kontrolę nad domownikami, a z czasem ich dom i majątek... Moliere odróżnia obłudników i dewotów wypaczających zasady religijne, by w ten sposób osiągnąć własne korzyści, od uczciwych i wierzących w Boga, przez co jego krytyka świętoszków staje się w gruncie rzeczy pochwałą szczerej pobożności...
UWAGI:
W haśle i na książce pseud., nazwa właśc. aut.: Jean Baptiste Poquelin. Indeks.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Komedia Moliere`a. Jej wystawieniu w 1664 towarzyszyły skandal i protest dostojników duchownych. Sztuka, w treści stanowiąca drwinę z hipokryty, w rzeczywistości mierzyła w istotę etyki i moralności katolickiej, które głosząc hasła sprzeczne z naturą sprzyjały szerzeniu się obłudy i zakłamania. Komedia, zdjęta z afiszy, wystawiona została ponownie dopiero w 1669. Bohaterem dzieła jest Tartuffe, pobożniś, mistrz obłudy i sprytu, który wykorzystując naiwność Orgona, poczciwego mieszczanina, przejmuje rządy w jego domu. Nakazując innym post, sam niczego sobie nie odmawia, piętnując przejawy nieskromności (zbyt duży dekolt służącej) zaleca się do żony swojego dobroczyńcy. Zdemaskowany nie waha się złożyć donosu na Orgona i przejąć jego majątku, który ten, zaślepiony pobożnością świętoszka, nieopatrznie mu zapisał.
UWAGI:
Nazwa aut.: Jean Baptiste Poquelin. Na s. tyt. uwaga: notatki na marginesie ; cytaty, ktđre warto zna? ; streszczenie.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępne są 2 egzemplarze. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
Bohaterem dzieła jest Tartuffe, pobożniś, mistrz obłudy i sprytu, który wykorzystując naiwność Orgona, poczciwego mieszczanina, przejmuje rządy w jego domu. Nakazując innym post, sam niczego sobie nie odmawia, piętnując przejawy nieskromności (zbyt duży dekolt służącej) zaleca się do żony swojego dobroczyńcy. Zdemaskowany nie waha się złożyć donosu na Orgona i przejąć jego majątku, który ten, zaślepiony pobożnością świętoszka, nieopatrznie mu zapisał.
UWAGI:
Nazwa aut.: Jean Baptiste Poquelin. Na s. tyt. uwaga: notatki na marginesie ; cytaty, które warto znać ; streszczenie.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
